"Uzak Yıldız" - Roberto Bolaño
Wieder, Yunus Peygamber balinanın içinden nasıl geçtiyse öyle geçti bulutun içinden. Hava gösterisinin seyircileri, bir süre onun gümbür gümbür tekrar ortaya çıkmasını beklediler. Birkaçı huzursuzlandı, sanki pilot onları bilerek bekletiyor gibiydi, orada. Capitán Lindstrom uçuş pistinin geçici olarak yapılmış tribünlerinde öylece oturmuş, kendilerine şiir değil sadece yağmur sunacak gökyüzüne bakıyorlardı dikkatle. Ötekiler, çoğunluk, yerlerinden kalkmak, yaşlı kemiklerinin uyuşukluğunu gidermek, bacaklarını uzatmak, selamlaşmak, bir araya gelip sonra, her seferinde birinin lafını bitirmesine firsat vermeden hızla dağılan, son dedikoduların, yeni görevlerin, terfilerin ve ülkenin karşı karşıya kaldığı en acil sorunların tartışıldığı küçük gruplara katılmak için, bu oyun arasından istifade ettiler. En genç, en hevesli olanlar, en son saldırdılar ve en son nişanlılar hakkında yorum yapmaya koyuldular. Hatta Wieder'e körü körüne bağlı olanlar bile, sessizce uçağın yeniden ortaya çıkmasını beklemek ya da o bomboş meşum gökyüzünün yüzlerce farklı biçimi hakkında fikirler yürütmek yerine, Şili sanatıyla, Şili şiiriyle pek bir alakası olmayan, gündelik hayat meselelerini konuşmaya başladılar.
Wieder, uçuş pistinden uzakta, Santiago'nun kenar mahallelerinden birinde çıktı ortaya. İlk dizesini orada yazdı: Ölüm dostluktur. Sonra demiryollarına ait bazı depoların ve terk edilmiş fabrikalara benzeyen ama sokaklar arasında karton sürükleyen insanların, evleri ayıran çitlere tırmanan çocukların, köpeklerin seçildiği yerlerin üstünden uçtu. Solda, saat dokuz yönünde, birbirlerinden tren yoluyla ayrılan, mantar gibi bitmiş uçsuz bucaksız iki yerleşim yerini fark etti. İkinci dizesini yazdı: Ölüm Şili'dir. Sonra, saat üç yönünde döndü ve merkeze doğru yöneldi. Çok geçmeden anacaddeler, solgun renkli yılanlar ve merdivenler ağı, Real Nehri, hayvanat bahçesi, yoksul Santiago'luların gururu olan binalar göründü. Bir şehrin havadan görünüşü, Wieder'in de kısmen hafızasına kaydettiği gibi, düşünülenin aksine, parçalanmaya meyilli, yırtık pırtık bir fotoğrafa benzer: parça parça, oynak bir maske. La Moneda üstünde, üçüncü dizesini yazdı: Ölüm sorumluluktur. Bazı yayalar gördü yazıyı, karanlık ve tehditkâr gökyüzünde kesik kesik çıkan çarpuk çurpuk bir yazıydı. Pek azı kelimeleri sökebildi: Rüzgar birkaç saniye içinde bozuyordu harfleri. Bir ara birisi onunla telsiz bağlantısı kurmak istedi. Wieder çağrıya yanıt vermedi. Ufukta, saat on bir yönünde on birde, onu aramaya gelen iki helikopterin siluetini gördü. Onlar yaklaşıncaya kadar daireler çizdi, sonra göz açıp kapayıncaya kadar onlardan uzaklaştı. Uçuş pistine dönüş yolunda, dördüncü ve beşinci dizeleri yazdı: Ölüm aşktır ve Ölüm gelişmedir.
Kayıtlar
0 Comments