Çılga Cantürk - İnleyerek Yok Olma Hali
BAK
Kocaman ve gri renkleri üzerine yüklemiş bir bulut.. Üstünden gölgesini hiçbir zaman eksik etmeyerek, etrafında dönüp duran koskocaman ve dipsiz karanlıklar.. Şimdi karşında çok önemli bir nokta var göremediğin. O'nun arkasındaki gökyüzün nerede? Ne ara bu kadar toz bulutunu üstüne yükleyip, senin ışık saçan aydınlıklarını kapattı?
Günden güne, inleyerek yok olma hali içinde olan binlerce duygu.. Kimisi bir an önce yok olup gitme derdindeyken ; diğerleri sahip olduğu bütün değerlere tutunup kalma derdinde.. Acıyı bile bile üstüne yürüyenler, kalmaya çalışanlar var. Doğruyu gördüğü halde, oraya yönelmeyip acının elinden tutanlar var. Tutkularına, arzularına, duygularına ve yaşadıklarına sıkı sıkı sarılanlar var. Bak bana , yanlış yaptım. Değer vermeyi yanlış saydıracak hangi güç beni buna alıştırdı? Ben bu kadar verdiğim emekten , değerden, sevgiden, özveriden, neşemden, her şeyimden pişman olmayı istemedim, seçmedim.. En karanlık döneminde, varlığını armağan saydığın bir adamı nasıl olurda kocaman pişmanlıklarla geride bırakırsın? Bırakman lazımsa nasıl yaparsın? Kocaman çelişkiler, hiç dışa vurulamayacak olan iç çekişler, hiç okunamayacak olan mesajlar, belki şiirler , adına kapatılmış milyonlarca kahve , hatırlattığını bile bile altı çizilmiş milyonlarca cümle, sırf acıtır diye izlenemeyen onlarca film..
Bir kenara atsan mesela hepsini. Önünde capcanlı duran onlarca şeyi toplayıp , en tozlu köşeye kaldırsan? Tamam. Bak orada bir şey var! Merhaba, ben bilinçaltı..
Rüya demeye dilinin varamadıkları, gözünü kapattığında beliren görüntüler, bir anlık esinti ile burnuna gelen koku, başkasından sana ulaşan ve o ses tonunu anımsatan hafif bir mırıltı.. Hoş geldin.. Tekrar başladığın yere döndün.. Hayır, aslında hiç devam etmemiştin.. O yola hiçbir zaman adım atmadın, hiçbir zaman yürümedin, görmedin, denemedin.. Yerinde saydın durdun. Aptalsın. Kızma bana, aptalsın. Zamanını, değerini, emeklerini, arzularını, üzerine kurulu hayallerini, umutlarını kocaman bir çöp haline getiren ve getirmeye devam eden kocaman bir aptalsın!
Yoruldun artık, nefes alman lazım. Vazgeçemiyorsun, dönemiyorsun, ilerleyemiyorsun. Hepsi bir kenara, sen her kenardan, her köşeden başlayıp hiç bir yere varamıyorsun.. Bırak. Bak şimdi aynaya; kendine , karakterinle bütünleşmiş o yüz hatlarına, gözlerinin arkasında gördüğün ve harekete geçirmeni bekleyen aydınlıklarına bak. Tek tek özür dile onlara ettiğin haksızlıktan, verdiğin zarardan.. "Bak" diyorum ya sürekli, aslında bakma . Gör!
Kendine dön.. Bak ben kendime döndüğümde buldum başlangıçlarımı ve sonlarımı.. Yürü , arkana bakma demiyorum. Bakacaksın arkana, hislerinin boyutunu göreceksin, verdiğin değerlerin hepsine tek tek minnet edeceksin, zamanından özür dileyip, kayıplarına tecrübe diyerek af dileyeceksin.. Tutacaksın kendi kolundan.. Kaybedecek bir şeyin olmadığının farkına vardığında, boş vereceksin üstüne yüklenmiş onca şeyi...
"ÇILGA CANTÜRK"
Kayıtlar
0 Comments